مهمترین عامل تعیین کننده طول عمر ورقهای ژئوممبران تخریب اکسیداسیون در مدت زمان طولانی می باشد. با شروع و پیشرفت واکنش اکسیداسیون، خواص فیزیکی و مکانیکی ورق های ژئوممبران کمتر می شود و در آخر باعث خرابی و عدم کارایی ژئوممبران می شود.
عوامل موثر بر اکسیداسیون ژئوممبران :
عوامل محیطی
پارامترهای محیطی و دمای استفاده از ژئوممبران ها بر سرعت این فرآیند تاثیر گذار می باشد. حضور آب، یون های فلزی مانند مس و محلول های قلیایی سرعت این فرایند را به علت کاهش انرژی اکتیواسیون افزایش می دهند. به این ترتیب که مثلاً محلول های قلیایی، به عنوان کاتالیزور عمل کرده و سبب هیدرولیز گروه های استری آنتی اکسیدان های فنولی می شوند و به این ترتیب سرعت فرایند اکسیداسیون را افزایش می دهند. به عنوان مثال سرعت خروج آنتی اکسیدان ها در تماس با شیرابه زباله ها ۴ برابر مقدار آن درهوا و ۱.۵ تا ۳ برابر مقدار آن در آب می باشد.
دمای کاربرد
افزایش دما به علت تأمین انرژی اکتیواسیون، سرعت فرایند اکسیداسیون را بالا می برد. به صورتی که هر ۱۰ درجه افزایش دما، سرعت این فرایند را دو برابر می کند. طبق نتایج تحقیقات BAM آلمان روی ورق های ژئوممبران از طریق آزمایش ورق در هوا و آب در دمای ۸۰ درجه برای مدت ۱۳ و ۶ سال، طول عمر ورق ۳۰۰ سال تخمین زده شده است.
جنس ورق ژئوممبران
پارامتر دیگری که روی زمان اکسیداسیون مؤثر می باشد، جنس ژئوممبران می باشد . به عنوان مثال ژئوممبران HDPE نسبت به LLDPE طول عمر بیشتری دارد و این به دلیل درصد بلورینگی بالاتر HDPE به عنوان مانعی بر سر نفوذ اکسیژن به می باشد. حضور لایه های بلوری در ژئوممبران HDPEداخل ژئوممبران و خروج آنتی اکسیدان ها عمل کرده و سرعت این فرآیند را کاهش می دهد
